پور طمع


آخر هفته وقت ایستراحت بو ، نه کار . ولی چاره نوبو وختی کی جیب خالی بو.
هفته کی تومامَ بوستی و جمُعه آمویی مره غما گیفتی ، چون کی شنبه و یکشنبه یان شویم آژانس کار کودیم تا خرج و برج میشین جور بایه.
امی شهر میان آژانسَ گیدی ًمینی کار* ً . تاکسی امره خیلی فرق کونه . بیشتر موسافر آرا اورا بره و کرایۀ ثابتی داره و تقریبن نیصف کرایه تاکسیه فاگیره.
دوتا فرق هم کی بین ایران آژانس و مینی کار آلمان میان نهه انه کی ، اولن ماشین از صاب کاره نه از خودت ، و دومن انه کی مینی کار بی سیم داره و تانه مرکز ( سنترال ) مره حرف بزنه.
اوایل دهۀ نود بو ، آمی شهر میان 5 تا آژانس نهه بو کی اوشان اکثر رانندان ایرانی بید. ایرانیانی که دانشجو بید و از ا راه خوشان خرجه بیرون آوردید.
کار سختی بو ، از ایطرف باید تی حواس به مرکز ( سنترال ) بوبوسته بی ، چون بی سیم امرا تره آدرس فادایی ، از ایطرف دیگرم
باید شهر خوب بدانسته بی و تره زود به موسافر فارسانه بی .
مینی کار، کار دو شیفتی بو ، شیفت روز از 6 صُبح بو تا 6 غروب ، و شیفت شب هم از 6 غروب بو تا 6 صُبح .
من تازه کار بوم و هنوز باقایده تجربه ناشتیم ، هنه واستی شیفت صُبح آموییم کار سر.
من و کریم و سینا و ایتا آلمانی بنام هانس شیفت صُبح بیم . من مثل همیشه زودتر از موقع آموییم کار سر ، می عادت بو همیشه هر کاری کی داشتیم زودتر شوییم ، هنوزم هوتویم .
دو سه هفته ای هتو بوگوذشت تا کی ای روز هانس واگردست مرا بوگوفت :
تو چی ره زودتر از ساعت 6 آیی کاره سر ؟ بخانه بئس دئرتر بیا ! ای نفر زود تر بایه کافیه ، او ای نفرم کی منم .
هانس َبوگوفتم ؛ اگر ای نفر کافیه ، پس تو دئر تربیا و مرا نوگو کی بایم ، کی نایم . من هر وقت می دیل بخوایه آیم.
آلمانیانه نشه رو نیشان دان . آدم باید اشانه بوخورانه یا فوتورانه .
شنبه بعد کی باموم کار سر ، هنوز بیست دقیقه به 6 بو کی بیدم هانس پارکینک میان ماشین روشن کودوبو راه دکفته.
دفتر کی باموم کارین َ واپرسم ؛ (کارین نام خانمی بو کی سنترال کودی ) هانس ایمروز سحر خیز بوبوسته !
بوگفته اها ؛ از ساعت پنج و نیم ایا نیشته ، همش حول داره . بوگفتم : حول چی ره داره ؟ اون امی غیزه داره ، نتانه بیدینه کی آما از اون منظم تر بیبیم . به اون رگ آلمانی بر خوره . هتو من و کارین حرف زئن دبیم کی سینا و کریم هم بامویید.
سینا و کریم همسایه بید و باهم امون و شون کودید .
کارین چارتا فینجان قهوه امره دوکود ، آمانم بولند بولند سنترال میان حرف فوتبال بوندس لیگایا زییم ، و هم دیگر ره کُری خاندیم .
ها میان هانس کی در راه بو بی سیم جه دوباره کارین َ آدرس واپرسه . کارین بولند بولند گوفتی :
هِندل اشتراسه آخت . بیشاوستی !؟ دوباره گم : هِندل اشتراسه آخت .
هانس واپرسه ای : ایسما بوگو ، ایسما بوگو .
کارین : مایر ، مایر . بیشاوستی ؟
هانس د ِ جواب ندا ، امانم دوباره شروع بوکودیم کوچه جاغلان مانستن به بحث و بگو مگو تا امی نوبت ببه و بیشیم موسافر جا به جا بوکونیم.
هنوز می فینجان قهوه تومام نوکوده بوم کی کارین مرا دوخاد .
بوشو فرانکفورتر اشتراسه شماره 12 ، پنج دقیقه دیگر آیه بیرون.
من را دکفتم بوشوم . راه میانی بی سیم جا ایشتاوستیم کی کارین همش هانسَ دوخادی .
هانس ؟ هانس؟ تی موسافره سواره کودی ؟ .هانس جواب ندایی . او زمات موبایل ننا بو ، تاآدم او جایی کی بی سیم فاکش ناشتی بتانسته بی هم دیگر مره حرف بزنه.

من می موسافره سواره کودم و ببردم بان هوف ( راه آهن) پیاده کودم و بازین راه دکفتم بوشوم سنترال .
مینی کار ایجازه ناره کی شهر میان آویزان ببه و یا ایتا گوشه بئسه موسافر بزنه . فقط تاکسی ا ایجازه داره ، هنه واستی اما وقتی کی خالی بیم باید یکسر بوشوبیم سنترال .
سنترال کی بوشوم سینا ایسا بو با کارین ، کارین َ واپرسم ؛ از هانس چی خبر ؟ 45 دقیقۀ کی بوشو !، فرانکفورتم بوشو بی الان د ِ فارسه بو.
می حرف تومامَ نوبوست هانس صدا بامو ، کارین َ بی سیم جا دوخادی ، کارین ؟ کارین؟ .
کارین : بعله ، هیچ مالومه تو کویا ایسایی.
هانس : اَ زنای ! اَ زنای ؟!
کارین : هانس چی گی ؟ من نفامم چی گی ، چی بوبوست؟
من و سینا امی تومام هوش و حواس َ بناییم بی سیم ور تا بیدینیم جریان چیه.
کریم کی در راه بو خو موسافره فارسانه و باموبو سنترال ، ا میان ای نفرم تلفون بوکود ماشین خاستی ، سینا نوبت بو اونم بوشو .
کریم مره گوفتی ؛ بی سیم جا بیشناوستم ؛ هانس گیر دکفت .
کارین سینا یا آدرس فاده پسی ، سعی بوکود دوباره هانس َ مره صُحبت بوکونه .
هانس ؟ هانس ؟ می صدایه ایشتاوی جواب بده .
هانس صدا ضعیف آمویی ، کارین واپرسه : کویا ایسایی ؟ کومک خایی ؟ ایتفاقی دکفته ؟ .
امانم د ِ کم کم نیگران بوبوسته بیم ، یکساعت بو کی هانس بوشو بو .
هانس صدا دوباره بامو . ای دفه خیلی صاف ، و توند توند گوفتی ؛ زنگ بزن دوکتور بایه ، دوکتور بایه ، ا.... زنای بزا ، اَ زنای ماشین میان بزا ، می پئر بیرون بامو.
اما خنده جا ترکستان دبیم ، از ای طرف خوشحال بوبوسته بیم کی هانس سر بلا ناموبو ، از ای طرف هم بیاد او ضرب المثل ؛ از حول حلیم دیگ میان دکفتن ؛ دکفتیم.
دو ساعت بعد هانس واگردست ، رنگ به دیم ناشتی ، جودکی بیگفته بو ، تعریف کودی کی چی بیده بو .
خانم مایره کی سوار کودم، اون مرد اونه فارسانه پله جیر ایتا کوچی ساک مرا بدسته ده بوگوفت :
می زن ببر کلینیک ؛ من نتانم بایم !.
هانس کی براه دکفت بطرف کلینیک ،او خانم شکم شروع بوکود به درد کودن ، درد زایمان ؛ اوتویی کی هانس گوفتی خانم مایر شروع بوکود به داد زئن، طوری که هانس بیچاره ده نتانستی ماشین فورانه ، ماشینه ایتا گوشه بداشت ، مایع جنین خالی بوبوسته بو ، سر صبح شنبه بو مردوم هنوز خوفته بید نه رهگذر نه رادوار ، هیشکی نبو به را .
خولاصه او زای ماشین میان بدونیا بامو .
ظهر هانس کاره تعطیل بوکود بوشو بخانه و از او روز به بعد تا چند سالی کی من مینی کار کارکودیم نیدم کی هانس یک دقیقه زودتر از ساعت 6 سر کار بایه .
تومام

* مینی کار : واژه ای انگلیسی کی آمریکاییان از اواسط دهه 60 میلادی روی ماشین های کوچکی بنابید کی آلمان میان موسافر کشی کودید. لازم به گوفتنه کی بعد از جنگ جهانی دوم تا امروز در اکثر شهرهای مهم آلمان پادگان آمریکائیان نهه، کی تقریبن هر کودام تا 10 هزار نفر نظامی خو دورون جا بدا.
مینی کار سیوای ان کی ارزانه ایتا مزیت خوبی هم کی شهر گیسن میان داره ، برای حفاظت بانوان و دوشیزگان ؛ از ساعت 7 شب تا 5 صبح هر جا کی خایید بیشید فقط نیصف کرایۀ پرداخت کونید ، باقیا شهرداری فاده.




۳ نظر:

ناشناس گفت...

سلام، با فعالیت تو ویکیپدیا نگذار که به ما بگن بی غیرت. ممنون. www.glk.blogfa.com

ناشناس گفت...

خیلی مردی مرد.
بلاگتم حرف نداره.
کاش همه ی ایرانیا مثل تو عاشق شهرشون و ایرانشون بودن.
خدا قوت.

سمیرا گفت...

خیلی جالب بو! مرسیییییییییییییییییییی!


من معتقدم: هی کسا نشه رو نیشان دان . آدم باید اشانه بوخورانه یا فوتورانه .