گفتگوی اندرونی
دیل بوگوفت:
توقایی ناجه دارم.
عقل بوگوفت:
عاقیل بوبو ،طاقت نارم.
ها میان
مآده به غُرغُر دکفت
دست بپرکست
پــا ؟
نانم چی ره
بوگرُخـت.
بفارسی
دل گفت:
هوس عاشقی دارم.
عقل گفت:
عاقل باش طاقت ندارم.
تو این میان
معده به غُرغُر افتاد
دست لرزید
پــا؟
نمیدونم به چه خاطر
گریخت.
۶ نظر:
تی ای شئره قبلن بوشتؤسه بوم. اگه اشتباه نکونم ماشين ِ مئن نيشته بيم کی بخؤندی. خيلی اينه دوس دأنم.
ماشین مئن نیشتاوستی ، دریا کنار بو صفر آمرا
عاقلانه ترین کار را پا کرد که در رفت چون هرچه انسان میکشد از دل است.
این شعر تان هم زیبا بود.
سلام.
زيبا بو و استفاده بوديم.وبنوشته ي بسيار خوبي درين .مو كه از خوندن شيمي مطالب لذت ببوردم.شيمي لينكم بنم پيك املش ميين.
موفق ببين
با سلام
شما سی دی هم پر کرده اید؟
سلام
خطاب به محسن : اگر منظورتان این است که شعر های موجود در این وبلاگ بصورت سی دی ضبط و پخش شده است باید بگویم نه ، شاید در آینده نزدیک شعر ها به صورت صوتی و یاصوتی، تصویری در وبلاگ گذاشته شود .
موفق باشید
ارسال یک نظر