1ـ بی خیر ، چوماچا سگه مانه، هم خانخایه گیره هم بیگانه .
مثل سگ "چوماچا"( روستائی در گیلان) هم صاحبخانه را میگیرد و هم بیگانه را.
2ـ بیشتاوسی شکمدار زنای گیل خوره ، اما نه هر گیلی.
شنیده ای زن حامله گلِ می خورد اما نه هر گلِی.
شنیدن کی بود مانند دیدن.
3ـ بیعاره گابه کون َ تورب فوخاستیدی ، خوسره واگردانه اونَ ولگَ بوخورد .
به ماتحت گاو تنبل ترُب فرو کردند، سربرگرداند و برگش را خورد.
4ـ پارسال فوکودیم گیلَ سر، ایمسال فوکونیم دیلَ سر .
پارسال غم و غصه ها را می ریختیم روی گِل ، امسال می ریزیم روی دِل .
5ـ پالان دوج خو تُخمه درزن نزنه .
پالان دوز به بیضهً خودش سوزن نمی زند.
آدم عاقل مُشت به نیشتر نمی زند .
6ـ پلا از شکم دواره ، مُحبت از دیل دنواره .
پلو از شکم می گذرد ولی محُبت از دل نمی رود .
7ـ پول بوشو کوتر بوشو آی وای می کوترزاکان .
پولم رفت ، کبوترم رفت، وای بر حال جوجه کبوترهایم .
8ـ پیچا کی پیره به ، به ایشپتکا ، گیله مرد کی پیره به ، تازه به کدخُدا.
گربه که پیر میشود ، میشود گربه پیره . مرد روستائی گیلان که پیر میشود ، تازه میشود کدخُدا.
9ـ پیربازارَ رنگَ نیده ، بادکوبه گبه زنه .
رنگ پیربازار( نام شهری در حومه رشت ) را ندیده ، از سفر باکو تعریف میکند .
10ـ پیله دریا اگر خو کونَ صدایا بیشتوه ، انَ دیل ترکه.
دریا اگر صدای خروش خودش را بشنود ، دلش از ترس می ترکد.
بی خبر شاد و با خبر فسرده است .
منبع:واژنامه زبان گیلکی از مرحوم احمد مرعشی.
۷ نظر:
میرم تره ای قدیمی رشتی ( ساسان عزیز ، ای آشنای قرن های دور )
کاس کولی جان
آنقدر ها هم سن و سالی ندارم ، هنوز می" گــازان" سالمید، می دور و بر بایی ترا سُرخه کونم.
سلام.خدا قوت آبرار!کولاک کودان دریدا!
سلام ساسان جؤن.
تی ای وانیویس ِ لینکه بنأم وب‌موجی مئن.
پیل ِ‌برأر، اگه بوگؤم می دیل تئبه ببؤ «هنی» (اگه بوتی چنی؟!) تأ باور هنه؟
بمریدم بابا. یعنی تو نخأنی هنده بأی ایرأ کی بشیم دریاکنار غلیؤن بکشیم؟
سگه واش نهه خر خاش
برای سگ علف می گذارد و برای خر استخوان.
منظور قضا و قدر جابجاست.
تی گوز روغن دکته
اوضاع و احوالت گویا خوب شده است که به جست وخیز افتاده ای
اقبال خلیل دنه کون بدوته زبیل دنه
شانس و اقبال را خلیلی دارد که زنبیلی با انتها دوخته را داراست.
گرین بوز از سرچشمه آب خونه
بز گر همیشه از بالای چشمه آب می خورد به کم قانع نیست
سلام می گول همشهری
شمو رو خان طلا گیتن
اوسر دنیا شیمی زادگاهه فراموش نگودین .
می وبلاگ با نام چاف چمخاله ایسه حتماً سر بزنید و اگه اجازه بدین شیمی لینک بنم تا مرتب شمو ره سر بزنم
دیله دسمال نییه واکونوم بَینی چی دَرَه
دل است دستمال ( بقچه ) نیست واکنم ببینی تویش چیست
شانسی که خلیل داره کٌین دوسسه زبیل داره
شانسی که خلیل دارد زنبیل ته پاره دارد
ارسال یک نظر