بلا می سر

بلا می سر*

فاندر چوتو من واهیلا بوسته تی فدایم بلا می سر

مثله تقی دیوانه تره لاب ده گدایم بلا می سر

پاک بون درمه لیسکا بو زای کی زنه شیون

تی راشه فو وُو ارسویمه، تی خاکه پایم بلا می سر

هرماله نوبو چوم فوچینم فیکرا نوشوبی تو بشم خواب

شب تا صوبه سر تی چومه که فکرو خیالم بلا می سر

کاشکی بوبُوبی سینه یا واشکافته ترا من بدابیم جا

دونیایا دوارست کی هاچین من تی فدایم بلا می سر

هر وازه ولنگی کی دارم، از تی وفایه، چی بگم من

من شورو صفایم تی واسی، جان تی فدایم بلا می سر

رشته میانی چو دره هر کوچه یو بازار

رشته رادواران دانیدی تی خاکه پایم بلا می سر

فان دِر گیل آوایه کرا غوربت فیچالسته بوگوده خاک

وختی تو واتابی دینی تی سر به هوایم بلا می سر

گیل آوایی 26 دسامبر2007

برگردان فارسی:

نگاه کن چگونه شیدا شده فدای تو ام عزیزم

مانند دیوانه شهر** مثل گدای تو ام عزیزم

انگار که کودک لوسی شده ام، جیغ می کشم

اشک ریخته شده بر راه تو، خاک پای توام عزیزم

هرگز نشده که چشم برهم نهم بدون فکر و خیالت خواب روم

شب تا صبح بفکر چشمان تو ام عزیزم

کاش می شد که سینه می گشودم و ترا در آن جا می دادم

دنیا پر شده که من فدای تو هستم عزیزم

هر جست و خیزی که دارم از وفای تست، چه بگویم

شور و صفای من از تست، جان نثار تو ام عزیزم!

در هر کوچه و بازار رشت پیچیده

رهگذران رشت هم می دانند که خاک پای توام عزیزم

نگاه نکن که غربت گیل آویی را درهم پیچید و خاک کرده است

وقتی تو نور افشان کنی، می بینی که سر به هوای توام عزیزم

* بلامی سر در لغت به معنی بلایت بسرم بخورد است اما در محاوره بمعنی عزیزم، محبوبم و.....معانی ای از این دست دارد.حداقل در این شعر منظورم عزیزم بوده است

** تقی دیوانه، دیوانه عاقل شهرم، رشت، بود که در سالهای دبیرستان ( 1353 – 1347 ) برای بسیارانی از جمله خودم خاطره بوده است. او بخوبی روحیه رهگذران را می دانست که چه کسی کمک می کند یا چه کسی برای اذیتش به او نزدیک می شود، به همین دلیل از دور تهدید می کرد که فحش خواهد داد! قدی متوسط داشت و چاق بود. شکم گنده ای نیز داشت.سالهای اخر بودنم در رشت یادم است که بر پیراهن تی شرت سفید رنگی که پوشیده بود نوشته بودند: سه ریال بدهید! این شکم خرج دارد.