
پگاه قهرمان دلها
نمیدانم از کجا آغاز کنم ، آنقدر دلم از زمین و زمان گرفته که دچار سکوتی شدم ، سکوتی که قبل ازهر فریاد لازم است .
آری پگاه باخت و به خانه بازگشت تا آقایان با خیالی راحت در فکر بازیهای آتی این قهرمانان ! کشور در سطح آسیا باشتد .
همانطور که در پستهای قبلی به آن اشاره کردم ، پگاه در هر صورت برای ما قهرمان بود ، ولی از نامردمی های این زمانه و بی انصافی هایی که به ما شهرستانی ها روا میشود به کی گله توان برد ؟
زمانی که آقای قلعه نوعی به استقلال برگشت و مربی این تیم پر طرفدار تهرانی شد ، بعد از پیروزی مقابل فولاد خوزستان در اهواز، قهرمان! شدن استقلال درجام حذفی را ثمره تلاش آقایان ناصر حجازی و فیروز کریمی دانست! و.....
بله ایشان از قبل میدانست ، قبل از آنکه برنده بازی برق و پگاه تعین شود میدانست که استقلال قهرمان جام حذفی میشود و تا آنجا برایشان یقین شده بودکه بعد از شکست بازی رفت در رشت بازیکنان تیم استقلال احتیاج به روانکاو پیدا کرده بودند .
صحبت از بردن و باختن در یک بازی فوتبال نیست ،صحبت ازتبدیل کردن زمین فوتبال به کشتارگاهست،و بازاندن حریف به هر شکلی . دعوت کردن از پیشکسوتان استقلال از قبیل آقایان حسن روشن، ناصرحجازی ، جواد قراب و... و همینطور تقدیر کردن از علیرضا منصوریان بعنوان آخرین حضورش در فوتبال،پیش فروش کردن بلیط بازی یک روز قبل از انجام مسابقه تا شهرستانی ها نتوانند در یک روز بلیط تهیه کرده و در همان روز در استادیوم به تماشای بازی و تشویق تیمشان بپردازند،از ماجراهای این فینال بود .
تیمی که از در آمد ملی و مالیات مردم در سال میلیاردها تومان خرجش میشود وبیش از نیمی از بازی هایش را در استادیوم استاندارد آزادی میگذراندو عاقبت هم با مقام سیزدهم در لیگ برتر، سال را به پایان میرساند ، از پیشکسوتانش تجلیل! به عمل میاورند . توفان خنده ها.
با توجه به اینکه بازی در مقابل نود هزار تماشگر حریف کاری آسان نبود ، کاری که قهرمان لیگ، پرسپولیس هم از پس آن بر نیامد چه برسد به پگاه مظلوم.
درد آور است دیدن تصویری که در آن رئیس تربیت بدنی و معاونش سرشاد از پیروزی استقلال مقابل پگاه بودند و با قهرمانان ! همصدا سرود پیروزی میخواندند.ایشان میبایست خوشحال میبودند، چون اگر پگاه آسیایی میشد، استادیومی استاندارد ، چمنی متناسب ،جایگاهی برای تماشاگران با صندلی ، و... ، چون بازی فوتبال در فصل باران و برف در شمال در باتلاق برگزار میشود و یقیناًاین زمین فوتبال رشت با آن چمنش در شاًن ایران نیست و خرجی چندان روی دست آقایان میگذاشت .
آیا مگر وجود همین زمینهای فوتبال نامناسب در شمال باعث افت و نزول فوتبالمان نیست ؟ تعویق افتادن بازیهای ملوان در زمستان گذشته بعلت نامناسب بودن زمین بعلت ریزش باران و برف در عملکرد ضعیف این تیم خوب بی تاثیر نبود ؟.
همین استادیوم سردار جنگل که تمام آر و ناموس ماست، تمام دست اندرکاران فوتبال گیلان و اهالی فلکده رشت میدانند که چندین سال به علتهای نامعلوم نیمه کاره رها شده بود وپیکر لختش سالیانی نه کوتاه شاهد آغاز و پایان فصلهای رنگین سال بود.......... بگذریم .
ای کاش با پیروزی استقلال ، مشکلات ما هم همانند مشکلات آقای رئیس سازمان تربیت بدنی حل میشد و همه با هم از ته دل سرود پیروزی میخواندیم ، ای کاش.
این چرخ که می چرخد بسی
بحـــر حســاب هـر کـسی
یک روز جبـران میـکند
جــوری که باما میکنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر