ای مرغهای طوفان ! پروازتان بلند.
آرامش گلولهء سربی را ، / در خون خویشتن ،
این گونه عاشقانه پذیرفتید ، این گونه مهربان ،
زان سوی خواب مرداب ، آوازتان بلند.
دیدارتان ؛ ترنم بودن ، / بدرودتان ؛ شکوه سرودن ،
تاریختان بلند و سرافـراز :
آن سان که گشت نام سر دار / زان یار باستانی همرازتان بلند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر